Wednesday, February 23, 2011

tak paham

bila pk tentang dia

buat aku sakit

bila pkranku pergi kearah dia

buat aku sesak

dada bagai mahu pecah

kaki umpama mahu melangkah

tangan serasa mahu kuhayun biar pecah

supaya mulut itu tak perlu berkata indah

biar senyap terus tapi aku pasrah

walaupun darah ku naik mencurah-curah



bila minta tolong lembut gg dari lidah

umpama katak hodoh memanggil hujan di tepi sawah

ada aku kesah?



tapi kalau aku tak kesah pun,

aku juga yang merasa gundah

walaupun sehari tapi semuanya serba salah

gila tak salah kalau bila kulihat semakin resah

perasan membuak semakin amarah

aku nak fight jugak walau aku tau aku kalah

memang tak menang nyer kalau mulut dia mcm sesumpah

tapi andai aku tak menang aku akan pasrah

kepadu mu tuhan aku berserah

ku tuntut sehingga jasadku rebah

walau sedikit janji ku puas

ingat aku gelak aku dah kalah

hahaha...ntahlah